zondag 5 februari 2012

Hartverwarmende Vissoep (hearty fishsoup)


Denkend aan Ameland
voel ik de wind op mijn gezicht.
De zon op mijn winterjas
Het schitteren van de golven in het licht

Hoe nietig en hoe weerbaar
wij ook mogen zijn
een regen en zandstorm
krijgen ons niet klein

Als mummies ingepakt
lopend door het zand
Hoe moe we ook worden
Lopend hand in hand

Zolang je maar blijft lopen
denkend aan het feit
met de ene voet voor de andere
kom je er altijd

Ik houd ontzettend veel van de eilanden. Toen ik vroeger klein was woonden we aan een meer en sinds die tijd vind ik het heerlijk om me te begeven op het strand. Ik kan me wel voorstellen dat mensen die opgegroeid zijn aan zee zeggen dat een meer niet echt is, maar ook bij een meer heb je de wijde blik waarmee je oneindig ver kunt kijken. Toch had ik nog nooit de zee gezien totdat ik op mijn 20ste in Ierland ging wonen als au pair. Ik had het niet nodig, we hadden een strand 100 meter van mijn huis.

De eerste dag dat ik aankwam in Westport gingen we naar het strand bij de Atlantische Oceaan. Wat was dat indrukwekkend! Ik was al verliefd op wat ik dacht dat de zee was, maar dit was geweldig! Ik voelde me nietig en groots tegelijkertijd. De geur van het zilte zeewater en de golven die zo immens op het strand kwamen. Ik geloof dat ik zeker wel een half uur stil gestaan heb bij dit wonder.

Nu een aantal jaar later heb ik zelf kinderen. Regelmatig gaan we naar het strand. De meeste vakanties brengen we door op het strand om het even welk seizoen het is. Toegegeven, kamperen is toch echt het prettigst in de zomer.
Het maakt niet uit wat voor weer het is. In de zon is het lekker, maar met een dikke waterdichte jas de wind en regen trotseren vind ik ook geweldig.

Onze waddeneilanden bieden een schat aan heerlijke culinaire versnaperingen, maar het aller lekkerste is lamsvlees en vis. Het zilt doet het lamsvlees erg goed en ze zijn er op de eilanden zeer in bedreven. Ik heb in 2010 al een ode geschreven aan Texels lamsvlees, wat ik nog steeds verkies boven al het andere.

Ook vis is een goede keuze op de eilanden. Het laatste weekend op Ameland heb ik iedere dag vissoep gegeten en iedere keer dat ik deze vissoep maak denk ik weer aan het paviljoen op het strand van Ameland. Niet alleen vanwege de vissoep, die verrukkelijk was, maar ook omdat ik de aankleding geweldig vond. Het hele paviljoen hing vol met verschillende soorten heksen. Ontzettend leuk gedaan.

Wat hebben we nodig?

400 gram witvis (msc)
200 gram roze garnalen (msc) Of een mix van verschillende zeevruchten, zoals mossel, inktvis, garnaal, kreeft, krab.
4 tomaten, in stukjes
200 gram doperwten
1 ui, in kleine stukjes
1 klein blikje tomatenpuree
100 ml room (bijvoorbeeld slagroom light)
50 gram boter
60 gram gezeefde bloem
1 liter visbouillon
Teentje knoflook, fijn gehakt
vers gemalen zwarte peper
eventueel verse peterselie
harissa

Laat de boter smelten in een soeppan. Voeg de bloem toe wanneer de boter gesmolten is en roer tot een deegbal. Voeg voorzichtig de room toe en roer goed los, zodat je geen klontjes krijgt. Gebruik hiervoor een garde, hiermee kun je de klontjes goed los maken. Voeg daarna voorzichtig een scheutje visbouillon toe en roer totdat het klontvrij is. Herhaal dit totdat de bouillon op is. Als het goed heb je nu een mooie romige soep. Vind je hem te dik, dan kun je nog wat bouillon toevoegen. Is de soep te dun, dat geeft niet, want hij kookt nog wat in. De soep wordt altijd wat dikker wanneer hij even helemaal afgekoeld is. Dus dat is ook nog een optie.
Voeg het blikje tomatenpuree en vers gemalen zwarte peper toe.

Ik gebruik meestal bevroren witvis. Deze kun je op meerdere manieren ontdooien. Mocht je de witvis voor een gerecht willen gebruiken dan is de snelste manier om de vis even in heet water te leggen. Het is dan binnen no time ontdooid. Ik voeg de bevroren blokken toe aan de zojuist gemaakte romige soep, zo ontdooien ze en geven ze een heerlijke smaak aan de bouillon. Ook de garnalen zijn meestal bevroren, deze doe ik ook alvast bij de soep. Voeg ook de doperwten toe. Laat de soep zachtjes pruttelen, maar bij voorkeur niet koken.

Verwarm een koekenpan en fruit de ui met de tomaat en de knoflook. Wanneer de uien glazig zijn en de tomaat zacht, dan kunnen ze toegevoegd worden aan de pan met soep.

Laat de soep zo'n 10 minuten pruttelen en dan heb je in ongeveer 30 minuten een heerlijke hartverwarmende soep op tafel.

De harissa is voor papa en mama. Die willen graag een beetje pit in de soep. Een halve theelepel harissa per kommetje soep is genoeg om de soep een beetje pittig te maken.
Ook kun je de soep opleuken met koriander, de soep krijgt dan een lekker oosters tintje.

Serveer de soep met lekker brood of je kunt ook een handvol rijst laten koken in de soep.

Enjoy!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten